مقایسه مادران با پدران دارای کودک مبتلا به سرطان از لحاظ صمیمیتزناشویی، خودکارآمدیوالدینی و راهبردهایتنظیمشناختیهیجان
هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه پدران با مادران دارای کودک مبتلا به سرطان از لحاظ صمیمیتزناشویی، خودکارآمدیوالدینی و راهبردهایتنظیمشناختیهیجان انجام شد. روش پژوهش: این مطالعه از نوع علی مقایسهایی بود. از میان والدینی که به بیمارستان محک شهر تهران در سال 1401مراجعه کردند، 146 نفر (73 زوج) به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامهصمیمیتزناشویی (والکر و تامپسون، 1983)، خودکارآمدی والدینی (دومکا و دیگران، 1996) و راهبردهای تنظیمشناختیهیجان (گرانفسکی و کرایچ، 2006) را تکمیلکردند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون T وابسته و نرم‌افزار 27-SPSS استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد میانگین صمیمیتزناشویی و خودکارآمدیوالدینی در پدران کمی بیشتر از مادران بود، اما این تفاوت میانگین از نظر آماری معنیدار نبود (05/0
https://www.aftj.ir/article_179128.html
مینو قره داغی ( گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران )
محسن کچویی ( گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران )
